część drzewa

См. также в других словарях:

• pniak — m III, D. a, N. pniakkiem; lm M. i 1. «część drzewa z korzeniami pozostała w ziemi po ścięciu pnia; niewielka część pnia ściętego drzewa; pieniek» Przysiadł w lesie na pniaku. Pniak do rąbania drzewa. 2. łow. pniaki «górne kły jelenia byka,… …   Słownik języka polskiego

• pień — m I, D. pnia; lm M. pnie, D. pni 1. «wieloletnia zdrewniała łodyga drzewa osiągająca zwykle znaczną wysokość i grubość; stanowi kolumnę, na której wspiera się korona drzewa oraz łączy koronę z korzeniami» Cienki, potężny, smukły, strzelisty,… …   Słownik języka polskiego

• pniak — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. a {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} część drzewa z korzeniami pozostała po ścięciu; pieniek : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bielejące w lesie pniaki po wyrębie. Omszony, spróchniały pniak …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• korona — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. koronanie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} oznaka, symbol władzy królewskiej, przybranie głowy mające postać bogato ozdobionej, złotej obręczy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Złota… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• rdzeń — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. rdzenia; lm D. rdzeni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}bot. {{/stl 8}}{{stl 7}} u roślin dwuliściennych i nagonasiennych: tkanka miękiszowa wypełniająca łodygę, korzeń, środkowa… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• listek — m III, D. listektka, N. listektkiem; lm M. listektki 1. «mały liść» Drżące listki osiki. Listek sałaty. Drzewa zaczynają puszczać listki. ∆ Listki bobkowe a. laurowe «wysuszone liście drzewa laurowego używane jako przyprawa kuchenna; liście… …   Słownik języka polskiego

• rdzeń — m I, D. rdzenia; lm M. rdzenie, D. rdzeni 1. «tkanka miękiszowa wypełniająca łodygę, korzeń (także pień drzewa) roślin dwuliściennych i nagonasiennych» Rdzeń pnia. przen. «istota czegoś, właściwa treść, podstawowy element czegoś; jądro, grunt,… …   Słownik języka polskiego

• korona — ż IV, CMs. koronanie; lm D. koronaon 1. «symbol władzy monarchy, zwykle w postaci złotej, bogato zdobionej obręczy, wkładanej na głowę» ∆ Korona pięciopałkowa, hrabiowska, baronowska itp. «wyobrażenie korony na herbach i przedmiotach użytkowych… …   Słownik języka polskiego

• pas — I m IV, D. a, Ms. passie; lm M. y 1. «długi, wąski kawałek skóry, tkaniny itp. noszony na ubraniu (zwykle w talii)» Pas skórzany, plastikowy. Ściskać się pasem. Pas do spodni, do płaszcza (od spodni, od płaszcza). Zapiąć, poprawić pas. Spiąć… …   Słownik języka polskiego

• pień — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. pnia; lm D. pni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wieloletni pęd drzewa o zdrewniałych tkankach i zgrubiałej korze osiągający zwykle duże rozmiary, łączący koronę z korzeniami,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• rama — ż IV, CMs. ramamie; lm D. ram 1. «prostokątne, owalne lub okrągłe obramowanie z listew, prętów itp. służące jako oprawa, umocowanie czegoś» Drewniana, metalowa rama. Rama z drzewa, metalu. Pozłacana, srebrna, rzeźbiona rama. Rama obrazu, do… …   Słownik języka polskiego